'De stad is een hooggebergte'
Van de Eiffeltoren tot het Sydney Opera House en van het Empire State Building tot de Golden Gate Bridge. Noem een beroemd bouwwerk en dikke kans dat Alain Robert het zonder zekering heeft beklommen. Vijftig is hij inmiddels, maar de Franse 'Spiderman' peinst nog niet over een klimpensioen. Over verbrijzelde botten, de roep van de stad en de beloning op 452 meter. 'Ik ben het tegenovergestelde van levensmoe'.
Hij kan er zomaar hangen als Nicole Robert ’s ochtends haar ogen opent. Manlief Alain, ondersteboven aan het plafond boven hun bed, aan de klimgrepen die hij door hun hele slaapkamer heeft vastgeschroefd. Trainen.
“Ooit kon ik me hier drie keer optrekken aan één vinger”, vertelt Alain. “Maar dat lukt me al lang niet meer. Ik heb niet de illusie dat ik nog zo goed klim als twintig jaar terug, maar mijn hoofd weet exact wat mijn lichaam nog wel en niet meer kan. Als mijn uithoudingsvermogen en gezondheid in orde blijven, hoop ik het nog tien jaar vol te houden. Dat je in 2023 omhoog kijkt in de stad en ziet: hé, daar hangt Alain Robert nog steeds.”
En dus is hij net terug uit Dubai om te scouten voor twee nieuwe beklimmingen. De Burj al Arab: het zeilvormige zevensterrenhotel dat hij al sinds 1999 van zijn to-do-lijstje wilt krassen. En de Cayan Tower: een 306 meter hoge toren met gevels als een gedraaide dropkabel. Hoe kan hij ook anders? De zwaartekracht lijkt nog altijd nauwelijks vat op hem te krijgen.
“Klimmen is voor mij als eten en drinken. Ik moet het doen. Op de grond ben ik nog altijd nerveus, maar na een paar meters kom ik volledig tot rust. Ik ben volkomen alleen op zo’n gigantische gevel en heb bijna het gevoel dat ik samensmelt met al dat staal. In mijn hoofd is er geen greintje twijfel dat ik de top zal halen.”